Quem sou

A minha foto
Se tudo se fizer ao nada, do nada retornará tudo e milagres desvanecerão se nada se fizer em tudo.

sábado, 17 de setembro de 2011

quando a alma chora...

Como vai a vida?
Não muito bem, hoje em dia em que a alma chora ao pôr do Sol, quando o espírito devia vangloriar-se dos remates de um dia apaixonadamente cansado de fazer o que gosta.
Como vão as coisas? Lá em casa tudo bem?
Como pode tudo estar bem quando nem o cansaço tem direito a uma noite de sono tranquila, encostando a cabeça no travesseiro, com a mente maquinando as entranhas de um novo dia?
De portas abertas as ruas nos convidam a sacrificar a coragem e lá seguir caminhando entre vozes que ecoam no nosso ser o medo do que possa acontecer a cada passo que colocamos à nossa frente.
É, meu amigo! Quando a alma chora por não saber se ainda pertence ao seu corpo, a vida perde o toque brilhante da magia do seu belo que encanta os que te cingem de amor e paz.
É, minha amiga!
A vida por aqui vai sendo ceifada como se fosse nada.
Sim, a alma chora, não por a vida não nos pertencer, mas por ser levada por quem não de direito, divergindo com a ordem natural da criação humana. O propósito da nossa presença, a esperança de um sorriso, coisas que faleceram aos nossos olhos e nós só continuamos respirando, pois vivos não estamos, neste mundo tão negativo, imoral, impaciente, intolerante, egoista, autoritário, de homens que venderam suas almas ao direito de sofrer, porque no sofrimento alheio se rejubilam e consumam sua miséria nas calçadas onde arrastam seus pés, nos olhares ensopados de raiva, nas palavras emporcalhadas que professam.
Como vai a vida? Qual vida? O que é a vida? Onde a encontro? E se a encontrar, como poderei reconhecê-la?
É, meu amigo! É, minha amiga! Creio que caminhamos como seres inanimados, erradamente motivados, amaldiçoadamente apaixonados, obsessivamente desviados do real caminho da dita vida e quando é assim a alma chora...

sábado, 21 de maio de 2011

Klaridadi

Ten sertus mumentus na vida ki bu ten k inguli sapus pa fazi alguen filiz. Ten algun mal nisu??
Nau. Talvez kela seja problema di mundu. Txeu bez ta faltanu dis'sernimentu pa mondu nos orgulhu, i odja mas pa ken ki sta na nos ladu di ki so pa nos propi biku. Ten txeu izemplus pa da, prinsipalmenti en rilason a fe na Deus, na nos, na vida, na kumpanheru. Nos e kapaz di abri boka i nun apisi dizinbrudja un xpreson tipu:"NTA MATAU", asin d sangui friu, kabesa kenti, kabesa friu, sei la, mas d mesmu modu ta faltanu koragi di txeu bez fla :"nta amau", ou tipu "nta purduau", "dja pasa", "KA MESTI BRIGA".
Nu ten na nos vida 24 ora di kada dia, 7 dia pa simana, i nu entantu nu ta atxa penoso pasa un ora, apenas UN ORA ta obi palavra d Deus ki ka e apenas storias inventadus, mas sin motivus i kaminhus di vivi un vida di partilha, di armonia, d irmandadi, di "djunta mo". Sen entra pa ladu riligiozu, palavras proferidus na igreja e apenas i so exsertus di un livru di etika i "boas maneiras", djuntadu ku direitus umanus i entritantu ken ki ta skodji siguil e markadu komu dodu, nosenti, enfin kuzas d boka des mundu iguinoranti i duenti.
Vida pur si so dja e komplikadu, bu ten ki sai, ba skola, ba trabadju, buska kel pon d hj ku manhan, pamo di onti dja kaba, vida d kori, xinta poku, labanta stika kanela fumu ta baza ki nen kor d kamisa bu ka ta odja d ken ki bu pasa nel i inda nu mesti komplikal mas?!?!
Nu mesti klarici nos dia, ilumina nos noti, ragala odju, abri boka ku serteza ma kel k nu papia tudu alguen ta fika kuel na kantu d obidu moda barudju d muzika dipos di sai d diskoteka ta bumbumbum dentu nos kabesa, nu mesti para i odja ma ten mas ka fazenu midjor, ka fazeu di feru, nu kontinua d karni i osu, mortal pa kumpanheru sima Deus fazenu.
Faltanu intendi ma nu sta li pamodi kuza k nu pistadu i nu ten kel dia sertu di intregal, i el e ton poku, ton poku ki e ta kaba ku agu, ku terra, ku lumi, ku gelu, ku fomi, sedi. Sodadi me ta da kabu del, alcool, droga i mas pior as vez un granzinhu d arroz desviadu e suficienti pa tranu el. E so kel um sopru d vida, kel un respirason. pamo nu ka ta gastal na sforsa pa djuda nos sosiedadi kria, ivului, fika mas limpu, mas iluminadu, mas fresku, mas saudavel i mas aptisivel a vida, a amor, a vizinhansa na kurason d kada un?
Klaridadi k nu mesti e na disizon, na rizolvi kuzas d kabesa friu, pidi opiinion d ken k sta d fora pa nu ka inbrudja na lumi i nu sai kemadu, klaridadi na lenbra ma ken k sta na nos ladu me e viventi, ten k kume, ri, VIVI.
É, isso mesmo!! VIVER. NA PAZ E ALEGRIA COM OS IRMÃOS COM QUE DEUS ME PRESENTEOU.
by Johnny Pina

quinta-feira, 5 de maio de 2011

Luz...

Hoje acordei pensando que tudo seria fácil. Decidi viver fácilmente este amanhecer e enfeitar a noite com o coração cheio de alegrias. Decidi pintar o dia de amor e paz, passando a tarde em harmonia com a minha alma, escrever o que me alegra e fazer o que me apraz, não invandindo a aura de ninguém, pois não é justo levar no espirito a sensação de que pisamos em alguem, ou simplesmente tiramos dela a liberdade de viver no seu quadrado.

E assim fiz o meu dia caminhar numa estrada de sonho, embora o tenha vivido acordado, entre humanos inocentes e pecadores.

by Johnny Pina